اصطلاح DLNA که مخفف عبارت Digital Living Network Alliance است از سال ۲۰۰۴ در اکثر لوازم دیجیتالی بکار گرفته شده است. تکنولوژی DLNA برای وصل کردن وسایل دیجیتالی خانه کاربرد دارد ، می تواند وسایلی نظیر تلویزیون ها ، لپ تاپ ها ، تبلت ها و تلفن های همراهی که در یک خانه هستند را بصورت بی سیم به یکدیگر متصل کنند. پیش تر در مطالبی جداگانه در مورد دو فناوری دیگر در این حوزه (اشتراک گذاری تصویر) صحبت کرده ایم ولی تفاوت آن دو با تکنولوژی DLNA در اینست که DLNA ثمره ی بهم پیوستن چندین شرکت بزرگ و کوچک الکترونیکی و نرم افزار است تا با استانداردی که تحت نام DLNA بنا کرده اند، بتوان فارغ از هر نام برند و محصول ، اشتراک گذاری را انجام داد.
فرض می کنیم ارتباط بین لپ تاپ و تلویزیون برقرار کرده ایم. نکته ای که در این بین حائز اهمیت است اینست که برخلاف دو فناوری دیگر ، در تکنولوژی DLNA تمام پردازش در لپ تاپ انجام می شود و دیگر جای نگرانی برای عدم پشتیبانی فرمت فایلها وجود ندارد.
بطور مثال شما قصد دارید فیلم یا مجموعه عکسی را که در تبلت خود دارید با خانواده ببینید. طبیعی است که همگی اعضا نمی توانند بطور همزمان آن فیلم یا تصاویر را از تبلت شما ببیند. یکی از راههای سنتی اینست که این اطلاعات را بر روی DVD رایت کرده و در پخش کننده های خانگی خود ببینید. این راه زمان زیادی می برد و مشکل اساسی پیش رو ، فرمت فایلها نیز می باشد.
راه بعدی اینست که تبلت خود را با کابل به تلویزیون متصل کرده و از طریق آن ببینید. در این روش هم ایرادی وجود دارد و آن اینست که به دلیل محدودیت طول کابل ، شما مجبورید تبلت را کنار تلویزیون گذاشته و به دلیل ریموت کنترل نداشتن ، برای هربار تنظیمات باید تا نزدیک تلویزیون بروید.
تکنولوژی DLNA آمده تا این مشکلات را کنار زده و به راحتی در هر فاصله و با هر وسیله ای و با هر فرمتی از این قابلیت بهره برده تا طعم شیرین تکنولوژی را بچشید.
فقط کافیست تلوزیون خود را به شبکه خانگی متصل کرده ، سپس دستگاه پرتابل خود ( در اینجا تبلت) را به شبکه وصل کنید و در آخر از طریق نرم افزار هایی که از تکنولوژی DLNA پشتیبانی می کنند نظیر مدیالیر و امثالهم (به شرط پشتیبانی کردن از تکنولوژی DLNA) فایلهای را اجرا و در تلویزیون خود تماشا کنید.