چین اوایل صبح روز (دوشنبه) برای نخستین بار یک کاوشگر به ماه پرتاب کرد تا آخرین گام را در برنامه فضایی بلندپروازانه خود به عنوان نمادی از افزایش قدرت در جهان برداشته باشد. پرتاب این کاوشگر ساعت یک و ۳۰ دقیقه بامداد (به وقت محلی) از مرکز ماهواره ای ˈشی چانگˈ در جنوب غرب چین به طور مستقیم از طریق دوربین مداربسته از شبکه تلویزیونی چین پخش شد.
کاوشگر ˈچانگ یی ۳ˈ چین قصد فرود بر روی کره ماه را دارد. بر روی این کاوشگر چندین دوربین نصب شده است و از ماموریت های آن عکسبرداری و نمونه برداری از سطح ماه است. آمریکا از این ماموریت فضایی چین ابراز نگرانی کرده است و معتقد است این اقدام چین اختلالاتی در برنامه فضایی آمریکا بوجود خواهد آورد.
این نخستین بار است که چین قصد انجام تحقیقات علمی در باره کره ماه دارد. این کاوشگر به وسیله فرود آورنده و کاوش به نام ˈیو توˈ یا خرگوش یشمی مجهز است. در چین ˈیشمˈ از سنگ های بسیار گرانقیمت و با ارزش و از لحاظ فرهنگی مورد توجه چینی ها محسوب می شود.
پکن در سال ۱۹۶۱ میلادی (۱۳۴۰ خورشیدی) نخستین موشک خود را به فضا فرستاد. پس از آن ۲۴ سال طول کشید تا چینی ها بتوانند نخستین ماهواره خود با نام ˈدانگ فنگ هونگˈˈرا با موشک های دوربرد در مدار زمین و نام خود را در زمره پنج کشور دارنده فناوری ارسال ماهواره به فضا جای دهند.
چین همزمان با پیشرفت در عرصه ارتباطات و فناوری های ماهواره ای، تلاش کرد تا در زمینه برنامه فضایی سرنشین دار یا به عبارتی فرستادن فضانورد به فضا در زمره کشورهای پیشرو قرار گیرد. هر چند این تلاش ها تا سال ۱۹۹۳ و کلید خوردن برنامه ˈشنژوˈ به دلیل مخارج بالا و ضعف فناوری چینی بی نتیجه ماند، اما پکن در نهایت توانست در اواسط اکتبر سال ۲۰۰۳ میلادی نخستین سفینه سرنشین دار خود را با نام ˈشنژو-۵ˈ در ماموریتی ۲۱ ساعته به فضا بفرستند.
در سال های میانی دهه میلادی گذشته، دستیابی چینی ها به جدیدترین فناوری های پرتاب ماهواره و سفینه های سرنشین دار که در تولید موشک های پیشرفته ˈلانگ مارچ اف۲ˈ متبلور شد، زمینه روند رو به رشد و سریع حضور چین در فضا را فراهم ساخت. در این سال ها چینی ها پیشنهاد استفاده متخصصان این کشور از ایستگاه فضایی بین المللی را مطرح کردند که این در خواست با مخالفت شدید واشنگتن مواجه شد.
در مقابل، پکن تصمیم گرفت تا خود اقدام به تاسیس یک ایستگاه فضایی مستقل نموده و بدین ترتیب ایستگاه فضایی ˈتیان گونگ۱ˈ در اواخر سپتامبر ۲۰۱۱ در مدار زمین قرار گرفت و اما یکی از مهمترین موفقیت های فضایی چین در ۱۸ ژوئن ۲۰۱۲ به ثبت رسید. در این روز سفینه ˈشنژو-۹ˈ توانست با موفقیت به ایستگاه فضایی تیان گونگ متصل شده و سه فضانورد چینی را به این ایستگاه برساند. پیش از این، سفینه بدون سرنشین ˈشنژو-۸ˈتوانسته بود اتصال موفقیت آمیزی را با تیان گونگ برقرار کند.
چینی ها پس از دستیابی به موفقیت های اخیر اعلام کرده اند که قصد دارند یک ایستگاه فضایی ۶۰ تنی متشکل از هفت آزمایشگاه فضایی را تا سال ۲۰۲۰ وارد مدار زمین کنند. به موازات این فعالیت ها، برنامه های کاوش فضایی کارشناسان چینی بر روی ماه که امروز پرتاب شد و سیاره مریخ که از نه سال پیش کلید خورده و به احتمال زیاد چینی ها در سال های آینده خواهند توانست بر اساس برنامه ریزی های خود به موفقیت های شایانی در این عرصه دست یابند.