دنیای فناوری

بیوگرافی یوهان کپلر پدر نجوم آلمان

1,165

یوهان کپلر

چهارصد و سى و سه سال پیش پدر نجوم جدید در کشور آلمان متولد شد. یوهان کپلر کشف کرد که مسیر حرکت زمین و دیگر سیارات منظومه شمسى به دور خورشید مسیرى بیضوى است. وى سه قانون مهم براى حرکت اجرام سماوى کشف کرد که امروزه به نام خود او قوانین کپلر نامیده مى شوند. کپلر قوانین اول و دوم خود را در سن ۳۸ سالگى و قانون سوم را ۹ سال بعد از آن ارائه کرد. مطابق قانون اول کپلر تمام سیارات منظومه شمسى در مسیرى بیضوى به دور خورشید در حال حرکتند و خورشید در یکى از کانون هاى بیضى قرار دارد. داستان کشف این قانون داستانى جذاب از تاریخ علم است که ۱۶ سال پیش نکته جالبى درباره آن روشن شد.

با استخراج بیت کوین ، پولدار شو!! آموزش برنامه نویسی Galaxy J8 2018

شروع داستان مانند بسیارى دیگر از جریان هاى تاریخ علم به عهد باستان باز مى گردد. بطلمیوس منجم مصرى، ۱۴۰ سال بعد از میلاد مسیح، آراى بسیارى از پیشینیان خود را در کتاب سترگى به نام المجسطى جمع آورى کرد. دو پیش فرض مهم کتاب عبارتند از: ۱- زمین مرکز عالم است. ۲- حرکت اجرام سماوى حرکتى مستدیر (دایره اى شکل) است، زیرا دایره کامل ترین و بهترین شکل هندسى است. این دیدگاه نزدیک به هزار و سیصد سال بر جهان غرب استیلا داشت. کپرنیک پیش فرض نخست را به چالش کشید و کپلر دومى را.کپرنیک یک قرن قبل از کپلر در لهستان متولد شد. او خورشید را مرکز منظومه شمسى قرار داد و زمین را سیاره ساده اى همانند دیگر سیاره هاى منظومه شمسى قلمداد کرد. اما کپرنیک کماکان به حرکت دایره اى شکل سیارات معتقد بود.

پس مطابق راى کپرنیک زمین و دیگر سیارات حرکتى مستدیر به دور خورشید ثابت داشتند. تقریباً همزمان با مرگ کپرنیک، تیکو براهه در دانمارک به دنیا آمد. ریاضیات کپرنیک بهتر از رصد گرى او بود اما عکس قضیه براى تیکو براهه صادق بود.

بى شک تیکو براهه رصد گرى بى همتا بود. تیکو براهه دانمارک را به مقصد پراگ ترک کرد تا بتواند به مطالعه حرکت اجرام سماوى بپردازد. مشاهدات او جامع ترین مطالعات درباره منظومه شمسى بود. وى مکان هفتصد و هفتاد و هفت ستاره ثابت را در آسمان مشخص کرد. براهه به سمت ریاضیدان دربار امپراتورى روم برگزیده شد. تیکو براهه سعى نمود میان نظام بطلمیوسى و نظام کپرنیکى آشتى برقرار سازد بنابراین نظامى بینا بینى پیشنهاد کرد: زمین مرکز عالم است ولى دیگر سیارات به دور خورشید مى چرخند و خود خورشید به همراه سیارات دورش به گرد زمین مى چرخد. برخلاف انتظار تیکو براهه طرفداران هیچ کدام از دو نظام بطلمیوسى و کپرنیکى از نظام او استقبالى نکردند.

یوهان کپلر

کپلر نجوم را تحت راهنمایى مایکل ماستلین آغاز کرد. ماستلین از معدود اساتید نجوم بود که به نظام خورشید مرکزى کپرنیک اعتقاد پیدا کرده بود و به تبع استاد شاگرد نیز چنین گشت. کپلر نسخه اى از اولین کار هایش را براى تیکو براهه فرستاد. تیکو براهه به رغم مردود دانستن نظریه خورشید مرکزى کپرنیک شدیداً مجذوب ریاضیات موجود در کار کپلر شد و از کپلر دعوت کرد تا به رصد خانه او در خارج از شهر پراگ بیاید. کپلر ۲۹ ساله در سال ۱۶۰۰ دعوت تیکو براهه را پذیرفت و دستیار او شد.تیکو براهه از کپلر خواست تا برروى مسیر حرکت مریخ (بهرام) کار کند. سال بعد تیکو براهه درگذشت و کپلر به جداول مشاهدات با ارزش براهه دست یافت.

کپلر جانشین تیکو براهه شد. براى کپلرى که از ضعف بینایى رنج مى برد رصد هاى دقیق تیکو براهه حکم آب را براى تشنه داشت. کپلر سمت ریاضیدان دربار امپراتورى روم را نیز کسب کرد و به این ترتیب همه چیز براى فعالیت هاى او مهیا شد. او کار برروى مسیر مریخ را ادامه داد اما هرچه سعى کرد نتوانست داده هاى براهه را با مسیر دایره اى شکل جور درآورد. بالاخره به این واقعیت پى برد که مسیر حرکت نبایستى دایره اى شکل باشد. او مسیر هاى تخم مرغى شکل و چند شکل هندسى دیگر را آزمود تا بالاخره به مسیر بیضوى رسید.

او سپس این یافته خود را به سایر سیارات نیز تعمیم داد و با استفاده از جدول هاى تیکو براهه مسیر حرکت سایر سیارات را نیز مشخص کرد. هشت سال بعد یعنى در سال ۱۹۰۶ او خلاصه اى از یافته هاى خود درباره مسیر مریخ را به همراه دو قانون اولش در کتابى به نام نجوم جدید چاپ کرد.

تا اینجاى داستان تقریباً با همین مضمون در بیشتر کتاب هاى تاریخ علم روایت شده بود تا اینکه ۴۰۰ سال بعد یعنى در سال ۱۹۸۸ ویلیام دوناهو کتاب نجوم جدید را از لاتین به انگلیسى ترجمه کرد. او در حین ترجمه به نکته عجیبى برخورد. وى دریافت که بسیارى از محاسبات کپلر با گزارش هایى که در کتابش از آن محاسبات ارائه شده همخوانى ندارد. دوناهو نتیجه گرفت همه نتایجى که کپلر در جدول خود گزارش کرده براساس مشاهدات تیکو براهه نبوده است.

زیرا اگر کپلر مى خواست صرفاً بر مشاهدات دقیق تیکو براهه تکیه کند قاعدتاً بایستى نتیجه مى گرفت که مسیر حرکت مریخ بیضوى نیست.کپلر به این نتیجه رسیده بود که اگر بخواهد صرفاً بر مشاهدات و اعداد مندرج در جداول تکیه کند به هیچ نظریه اى نخواهد رسید. در سال ۱۹۹۰ مقاله اى در نیویورک تایمز چاپ شد مبنى بر اینکه کپلر مسیر بیضوى حرکت سیارات را از مشاهدات نجومى استخراج نکرده بلکه درست برعکس، او مسیر حرکت بیضوى را براى سیارات در نظر داشته است و محاسبات خود را چنان تغییر داده تا با آنها جور درآید.

منبع:هوپا

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.