در عکاسی پیش از هرچیز گرفتن عکسی باکیفیت و بدون لرزش مهم است و در مراحل بعدی به‌کارگیری نور و کادربندی مناسب. چگونگی به دست گرفتن درست دوربین احتمال ثبت یک عکس بدون لرزش را بالا می‌برد.
درست‌ترین حالت دست گرفتن یک دوربین ۳۵ میلیمتری انعکاسی، همان‌طور که در تصویر پایین دیده می‌شود، این‌چنین است: بند دوربین را به دور گردن خود بیاندازیم، کف دست چپ را زیر دوربین قرار داهیم تا وزن دوربین به روی آن بیفتد و با همان دست بتوانیم لنز را تنظیم کنیم. باید آرنج‌ها به دیگدیگر نزدیک و چسبیده به بدن باشد تا کمترین تکانه را به بدن و به دوربین منتقل کند و یا اگر ضربه‌ای احتمالی در مکان شلوغ به بدن عکاس خورد، مانع افتادن دوربین شود.
شیوه درست به دست گرفتن یک دوربین در حالت افقی
سرعکاس کمی به سمت جلو می‌آید و بالای ویزور دوربین به زیر ابرو کمی فشار می‌آورد تا سوزشی در زیر ابرو احساس شود. این کار باعث می شود تمامی کادر تصویر داخل ویزور به طور کامل دیده شود.
شیوه درست به دست گرفتن یک دوربین در حالت عمودی
بعضی از عکاسان از چشم چپ و برخی از چشم راست‌شان برای دیدن ویزور استفاده می‌کنند. برخی چشم مخالف را می‌بندند و برخی آن را باز می‌گذارند که انتخاب هر یک از این حالات به عادت عکاس برمی‌گردد و نمی‌توان یکی را درست و دیگری را نادرست خواند.
در عکس سمت چپ، شیوه درست قرار گرفتن پاها در حالت عکاسی نشان داده شده است.
پاها را هم به اندازه عرض شانه باز می‌کنیم. تمام هدف ما از انجام این حرکات آسوده کردن بدن‌مان است تا دوربین تکان کمتری بخورد و عکاس هم دیرتر احساس خستگی کند.
نحوه درست به دست گرفتن یک دوربین در حالت عمودی به صورت نشسته
درحالت نشسته هم همان‌طور که در عکس مشخص است، کمی بالاتر از آرنج را روی زانو می‌گذاریم تا از لرزش جلوگیری کنیم.
استفاده از تمامی دست چپ و تکیه‌گاه برای کم کردن لرزش احتمالی دوربین
برای لنزهایی که وزن آنها زیاد است و سرعت شاتر آنقدر بالا نیست و ممکن است عکس لرزش داشته باشد، می‌توان همان‌طور که در عکس مشخص است از تمامی دست چپ برای انتقال وزن دوربین استفاده کرد و یا به جایی تکیه داد.
هم‌چنین راهی دیگر برای ثبت عکس با لرزش کمتر استفاده از سرعت شاتر بالاتر از فاصله کانونی لنز است. برای مثال اگر از لنز ۵۰ میلیمتر استفاده می شود بهتر است که سرعت شاتر بالاتر از ۱/۵۰ ثانیه باشد و به همین ترتیب برای بقیه لنزها. و هرچقدر عدد فاصله کانونی لنزها بالاتر برود استفاده از تک‌پایه و یا سه‌پایه ضروری است.
باز کردن بیش از اندازه آرنج‌ها از یکدیگر و یا گرفتن لنز دوربین از بالا، لرزش احتمالی دوربین را افزایش خواهد داد.
هم‌چنین اگر در مکان‌هایی که عکاسان دیگر حضور دارند این کار باعث می‌شود تا دید آنها را از بین ببریم و دست‌مان مقابل لنز دوربین‌شان قرار بگیرد. شما که نمی‌خواهید یک دست جلوی لنزتان باشد؟! پس آرنج‌هایتان را جمع‌تر کنید.
یک دستی عکاسی کردن، استفاده نکردن از بند دوربین و یا نگذاشتن دست چپ زیر لنز و دوربین همگی موجب افزایش احتمال لرزش دست و کشیدگی تصویر یا به اصطلاح تار شدن عکس‌ها می‌شود.
منبع : DW