عکس ها هموره بخش مهمی از سبک زندگی ما بوده اند . خازرات زیادی را در خود حفظ کرده اند و لحظات شاد و اندوه باری را برای ما تصویر کشیده اند این حضور عکس در زندگی این روزها پر رنگ تر شده است و مردم سراسر دنیا در هر لحظه هزاران عکس را از طریق اینترنت با دیگران به اشتراک می گذارند این حجم استفاده از عکس چنان در حال گسترش است که تا چندی دیگر ، ابزارهای فعلی پاسخگو نیاز کاربران نخواهد بود و باید به راهکارهای بهتری برای تهیه ، ذخیره و مدیریت این عکس ها دست پیدا کنیم این روزها استفاده های متفاوتی از دریای بیکران عکس ها می شود از ابزار ها نیز استفاده متفاوتی می شود در این مقاله به برخی از این استفاده ها اشاره خواهیم کرد
سیستم ذخیره سازی مبتنی بر DNA
در هر لحظه هزارن عکس توسط کاربران سراسر دنیا در مراکز داده های مربوط به شرکت های بزرگ ذخیره می شود از عکس نوزاد تا جدیدترین ماهواره ها. ذخیره سازی این حجم بی پایان عکس نیازمند مراکز داده بسیار وسیع و حجم زیادی از سخت افزار می باشد
دانشگاه واشنگتن با همکاری محققان شرکت مایروسافت روشی را پیشنهاد کرده ان کهه با کمک آن می توان حجم زیادی از داده های دیجیتال را در فضای فوق العاده محدود ذخیره سازی کرد در این روش به منظور رمزنگاری ، ذخیره سازی و بازیابی داده های دیجیتال ، از ملکول های DNA استفاده کرده اند ظرفیت ذخیره سازی ملکول های DNA میلیون ها بار بیشتر از ابزارهای ذخیره سازی فعلی می باشد
>>دانشمندان با یک مولکول DNA کوچکترین دیود جهان را ساختند
این گروه متشکل از محققانی از حوزه های مهندسی کامپیوتر ، مهندسی پزشکی (bioengineering) و مهندسی برق است حاصل کار خود را در قالب مقاله ای منتشر کرده اند این گروه نه تنها موفق به رمزگذاری داده های دیجیتال مربوز به چهار فایل تصویری روی توالی DNA شده اند بلکه توانستند این فرایند را به طور معکوس نیز اجرا کنند به طور که می توانند بدون از دست رفتن حتی یک بایت از اطلاعات عکس را از روی DNA بازیابی کنند این روش حتی برای ذخیره و بازیابی تصاویر ویدئوی نیز کاربرد دارد
Lius Ceze دانشیار علوم و مهندسی دانشگاه واشنگتن می گوید این مولکول شگفت انگیز تولید شده است تا به طور موثری همه اطلاعات مربوط به ژن های فشرده هستند و پایداری زیادی دارند به طوری که سال ها باقی می مانند او اضافه می کند در حقیقت ما کاربری آن را طوری تغییر داده ایم تا داده های دیجیتال نظیر عکس ها ، ویدئو ها و اسناد روی ان ذخیره شود طوری که صدها یا شاید هزاران سال قابل دسترسی و مدیریتی باشد
منبعی باز برای دیدن
گروهی تحقیقاتی به سرپرستی بهرام جلالی استاد مهندسی برق دانشگاه UCLA و با همکاری محقق ارشد محمد اصغری کدهای لازم برای پیاده سازی الگوریتمی را در دسترس عموم قرار داده اند که تصاویر را با سرعت بسیار زیادی پردازش می کند و آنچه را چشم انسان قادر به مشاهده نیست برای کامپیوتر نمایان می سازد این محققان اعتقاد دارند که این کد را می توان در کاربردهای امنیتی نظیر شناسایی چهره ، اثر انگشت و عنبیه به کار برد حتی استفاده از این الگوریتم در سیستم ناوبری خود ران ها یا بازرسی محصولات صنعتی نیز امکان پذیر است این الگوریتم با انجام محاسبات ریاضی لبه های سوژه را شناسایی کرده و ویژگی های آن را آشکار و استخراج می کند و حتی قادر است کیفیت تصاویر را بهبود داده و بافت های شی را تشخیص دهد این الگوریتم را می توان به طور رایگان از زریق دو پلتفرم منبع باز “Github” و “Matlab File Exchange” دانلود کرد در دسترس عموم قرار گرفتن این کد به صورت منبع باز ، این امکان را فراهم خواهد کرد تا محققان با هکاری یکدیگر به مطالعه بپردازند ، از آن استفاده کنند ، الگوریتم را بهبود داده ، آزادانه آن را تغییر دهند و منتشر کنند علاوه بر این کاربران می توانند آن را در نرم افزار های بینایی کامپیوتری و شناسایی الگو و سایر نرم افزار های پردازش تصویر استفاده می کنند
الگوریتم مذکور که با نام Phaase Stretch Transform شناخته می شود حاصل تحقیقات این دانشگاه به منظور یافتن روشی برداری و تشخیص فوق سریع سلول های سرطلانی خون است این الگوریتم کمک می کند کامپیوتر ویژگی های از سوژه را که با روش های معمول تصویر برداری قابل مشاهده نیست ببیند برای مثال با این الگوریتم می توان ساختار داخلی یک لامپ LED روشن را مشاهده کرد چیزی که با روش های تصویر برداری معمول امکان پذیر نیست
سنجش آلودگی هوا
طبق آمار در سال ۲۰۱۵ ، دو تا سه تریلیون عکس روی اینترنت به اشتراک گذاشته شده است بررسی این عکس ناگفته های زیادی برای ما دارند ؛ از آلودگی هوا تا طراحی شهری. محققان این دریایی ازلاعات را بررسی می کنند تا چشم انداز جدیدی درباره سبک زندگی ما و فضا های شهری بیابند در سنگاپور پروژه ای با عنوان Air Tick دنبال می شود تا از این عکس ها به منظور بررسی آلودگی هوا استفاده شود سازمان جهانی سلامت (World Health Organization) تخمین زده است که از هر هشت مرگ گزارش شده در دنیا یکی مربوز به آلودگی هوا است
گروهی از دانشگاه Nanyang Technological سنگارپور ، نرم افزاری با نام Air Tick طراحی کرده اند که با تجزیه و تحلیل عکس های که از خیابان ها گرفته شده است کیفیت هوا را تخمین می زند این نرم افزار ، عکس های بارگذاری شده در سایت هایی بزرگ به اشتراک گذاری عکس را بررسی کرده و مشخص می کند آن عکس در چه زمان و در چه محلی گرفته شده و دوربین در چه وضعی بوده است سپس داده های به دست آمده را با داده های رسمی مربوز به آلودگی هوا مقایسه می کند یک الگوریتم یادگیری ماشین از این مجموعه داده ها استفاده می کند تا بیاموزد چطور میزان سطح آلاینده های هوا را تنها از روی عکس تخمین بزند هدف نهایی از این پروژه این است که افراد عادی بتوانند بدون نیاز به حسگرهای سنجش آلودگی هوا ، به صورت آنی تخمین دقیقی از کیفیت هوای محیطی که در آن قرار گرفته اند کسب کنند افراد می توانند تنها با استفاده از دوربین گوشی های موبایل خود که همیشه همراه شان است این کار را انجام دهند
نور پردازی با ربات پرنده
Reuben Wu این مناظر را در شب عکاسی کرده است شاید این سوال پیش بیاید که کوه به آن عظمت چطور نور پردازی شده است ؟ پاسخ ساده است : ربات پرنده. او با نصب لامپ های LED پر قدرت روی روبات پرنده ، صحنه را آن طور که خواسته نور پردازی کرده است
>>دانلود کنید : با اپلیکیشن PIP CAMERA افکت های زیبا را برای عکس هایتان اعمال کنید
این روز ها در حوزه عکاسی از روبات های پرنده معمولا به عنوان دوربین پرنده استفاده می شود اما Wu از این پرنده ها به عنوان نورهای پرنده استفاده کرده است او لامپ های LED را روی روبات پرنده مدل DR3Solo نصب کرد و موفق شد با استفاده از این ربات های مجهز به GPS به طور مصنوعی بخش های بزرگی از منظره را نور پردازی کند
Wu می گوید " در هر یک از عکس ها صحنه با دقت طراحی شده است و نورها در نقاط مختلفی از صحنه چنان چیده شده اند تا نور پردازی لایه بندی شده ای حاصل شود و تا جای امکان نورپردازی ، ترکیبی نمایشی داشته باشد او بدین ترتیب موفق شد صحنه را به گونه ای نور پردازی کند تا حس مد نظر را بهتر منتقل کرده و با نور پردازی بخشی از سوژه خود را از بقیه قاب جدا کنند
منبع : Cnet